Het verdriet van vlaanderen

Op 26 mei wordt er in antwerpen een mars georganiseerd ter herdenking van de slachtoffers van de 11/05 aanslag. De mars wordt onder twee leuzes georganiseerd ‘het verdriet is van A’ (aangezien het stad – A – van iedereen is), en ‘stop racisme. diversiteit is een realiteit’. Discussies zijn losgekomen over de zin/onzin van deze mars (zie hier). Het symbolisch en vrijblijvend karakter van deze mars, en de duidelijke wil vanuit actoren binnen het antwerps stadsbestuur en anderen om de mars ‘niet politiek’ te maken (wat een contradictie in terminis is: de politiek die vraagt om een mars niet poitiek te maken) heeft inderdaad bij velen -terecht- kwaad bloed opgezet.

Daarnet discussie met een vriendin hierrond. Zij beweerde dat de ouders het recht hebben op hun lijden, en dergelijke marsen niet om politieke redenen mogen worden ‘uitgebuit’. Mijn tegenargument was dat dergelijke marsen altijd politiek worden uitgebuit – en de beste remedie tegen een uitbuiting die je niet wenst er juist uit bestaat een duidelijk eisenpakket te formuleren en naar voor te schuiven. Een gemiste kans dus om een discussie te openen rond maatschappelijke achterstellingsmechanismen zoals discriminatie op de arbeidsmarkt en quota als oplossing, het (on)democratisch gehalte van ons onderwiijs etc etc…

Zinloze betoging? Weet ik niet, want iets is zo zinloos of zinvol als je maar maakt. Wat wel vaststaat is dat deze betoging vooral zal dienen om (1) de wapenwetgeving te verstrengen en (2) de overheidsdotaties van VB af te nemen (ik ben geen fan, maar later hier meer over). We zullen onze ‘symbolische’ betoging hebben gehad in de stijl en traditie van de vroegere hand-in-hand betogingen, met de nodige “effervesence collective”, maar dan zijn we terug naar af… Spijtig.

Posted by nadia on Tuesday, May 23rd, 2006 in: 11/05, anti-racisme aktie, antwerpen. Both comments and pings are currently closed.